05 Nisan 2011 Salı günü Uluslararası Saraybosna Üniversitesi konferans salonunda üniversite öğrencileri ve akademisyenlere hitap eden İbrahim Zeyd Gerçik hocamız “Bir Yönetim Modeli Süleymaniye” konulu çalışmasının sunumunu gerçekleştirdi. İbrahim hocamızın sunumu ve soru bölümü de dahil konferansımız 2 saate yakın sürdü. Hocamız Program sonunda kitaplarını imzalayarak öğrencilerle sohbet etme fırsatı da buldu. İbrahim hocamızın konferansa konu olan kitabı ” Bir Yönetim modeli Süleymaniye, Yönetim Psikoloji ve Kurum Kültürü” nden bazı notları buradan paylaşalım.

Bu ese­rin il­ham kay­na­ğı, yö­ne­ti­ci­le­re yö­ne­lik bir­den faz­la di­sip­lin­le bü­tün­leş­miş, fark­lı bir eği­tim yön­te­mi ge­liş­tir­me is­te­ği­dir. Ken­di öy­kü­müz­den, ta­ri­hi de­rin­li­ği­miz­den yo­la çı­ka­rak, ta­rih, ede­bi­yat, sa­nat, mi­ma­ri, şe­hir­ci­lik, psi­ko­lo­ji ve yö­ne­tim di­sip­lin­le­ri­ni bir mo­de­lin bü­tün­lü­ğün­de oku­mak bu yön­te­min oluş­tur­du­ğu fark­tır. Bu oku­yu­şu gü­nü­mü­ze ta­şı­ya­rak ye­ni bir ba­kış, far­kın­da­lık ve du­yar­lı­lık olu­şu­mu­na kat­kı yap­mak ise bu eği­tim yön­te­mi­nin ama­cı­dır. Bu eser ay­nı za­man­da bu eği­tim yön­te­mi­nin ku­ram­sal çer­çe­ve­si­dir.

Bu­gü­nün adım­la­rıy­la güç­lü bir ya­rı­nı in­şa ede­bil­me­mi­zin; uzun ömür­lü, güç­lü ve es­nek ya­pı­lar ku­ra­bil­me­miz­le müm­kün ol­du­ğu dü­şün­ce­sin­de­yim. Bi­ze bu ko­nu­da yol gös­te­re­bi­le­cek ta­ri­hi­miz­de­ki hâ­kim zir­ve ise “Os­man­lı Me­de­ni­ye­ti”dir.

Her me­de­ni­yet dün­ya­yı ye­ni­den ta­nım­la­ma ve an­lam­lan­dır­ma pro­je­si­dir. Her me­de­ni­yet bu pro­je­yi ku­rum­sal ya­pı­lar­la in­şa eder. Os­man­lı me­de­ni­ye­tin­de bu gö­re­vi yük­le­nen en önem­li ku­rum­sal ya­pı­lar ise “kül­li­ye”ler­dir. Kül­li­ye­ler için­de en iyi ör­nek ise Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si’dir. Bu­gün yö­ne­tim ge­le­ne­ği­mi­zi bes­le­ye­cek ve uzun ömür­lü ya­pı­lar oluş­tur­ma­mı­zı sağ­la­ya­cak il­ke­ler “kül­li­ye” mo­de­li içe­ri­sin­de giz­li­dir.

Bu eser­de Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si’nin var­lı­ğın­da­ki bil­gi­ler, ku­rum­sal­laş­ma, ku­rum kül­tü­rü, de­ği­şim, kriz yö­ne­ti­mi, li­der­lik ve yö­ne­tim psi­ko­lo­ji çer­çe­ve­sin­de yo­rum­lan­mış­tır.

Her bö­lüm­de ön­ce ta­rih, sa­nat ta­ri­hi, mi­ma­ri ve ede­bi­yat di­sip­lin­le­ri çer­çe­ve­sin­den Sü­ley­ma­ni­ye’ye ba­kış or­ta­ya ko­nul­muş ar­dın­dan bu bü­tün­lük yö­ne­tim ve yö­ne­tim psi­ko­lo­ji­si açı­sın­dan ele alın­mış­tır. Bu yak­la­şım­ la Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si fark­lı di­sip­lin­le­rin sen­te­zin­de bü­tün­sel ola­rak ele alı­na­rak ta­nı­tıl­mış, ay­nı za­man­da yö­net­sel ve psi­ko­lo­jik yo­rum­la­rı­mı­zın da­yan­dı­ğı dü­şün­sel ze­min or­ta­ya ko­nul­muş­tur.

İlk aşa­ma­da sa­nat, ede­bi­yat, ta­rih, mi­ma­ri ve şe­hir­ci­lik ko­nu­sun­da sa­ha­sın­da say­gın isim­le­rin gö­rüş­le­ri sen­tez­len­miş­tir. Bu kı­sım­lar­da müm­kün ol­du­ğun­ca yo­rum­la­ma­la­ra yer ve­ril­me­miş yö­ne­tim ve psi­ko­lo­ji ko­nu­sun­da­ki yo­rum­lar ay­rı baş­lık­lar­da de­ğer­len­di­ril­miş­tir. Bu yo­rum­lar ta­ma­men öz­gün­dür. Bu kı­sım­lar­da re­fe­rans gö­rüş­le­re ve kay­nak­la­ra ge­nel­de baş­vu­rul­ma­ma­sı­nın ne­de­ni za­ten ese­rin bu ko­nu­da ilk ol­ma­sı­dır.

Yö­net­sel ve psi­ko­lo­jik yo­rum­lar ele alın­ma­dan okun­du­ğun­da ise eser ge­niş kap­sam­lı bir “Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si Reh­be­ri”dir. Bu nok­ta­dan ba­kıl­dı­ğın­da eser mi­ma­ri ter­mi­no­lo­ji­ye bo­ğul­ma­dan bu gü­ne ka­dar ya­pı­lan te­mel ça­lış­ma­la­rın özü­nü ak­tar­ma­ya ça­lı­şan özel­li­ğiy­le öne çık­mak­ta­dır. Böy­le­ce sa­nat, mi­ma­ri ve ta­rih oku­yu­cu­su­na “Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si” üze­ri­ne bü­tün­le­yi­ci bir eser su­nul­mak­ta­dır.

Bu yak­la­şı­mın di­ğer bir ama­cı da ese­ri oku­ya­cak olan yö­ne­ti­ci­le­rin, ta­rih ve sa­nat ko­nu­la­rın­da far­kın­da­lık oluş­tur­ma­la­rı­na kat­kı sağ­la­mak, ta­ri­hi de­rin­li­ği­mi­zi yö­ne­tim dün­ya­mı­za ta­şı­ma­la­rı­na yar­dım­cı ol­mak­tır.

Yö­net­sel ve psi­ko­lo­jik çö­züm­le­me­ler­le bir­lik­te eser bir bü­tün ola­rak okun­du­ğun­da ise gü­nü­müz yö­ne­ti­min­de bi­ze yol gös­te­re­cek uy­gu­la­na­bi­lir bil­gi ve il­ke­le­re ula­şı­lır. Ça­lış­ma­nın te­mel ama­cı da bu­dur. An­cak in­san ira­de­si­ne say­gı ve in­san­la­ra se­çim öz­gür­lü­ğü ta­nı­mak için iki bü­tün­lük bir­bi­riy­le ka­rış­tı­rıl­ma­mış­tır. İs­te­yen bir reh­ber ola­rak, is­te­yen de bir “Me­de­ni­yet Mo­de­li”nin yö­net­sel ve psi­ko­lo­jik ana­li­zi ola­rak ese­ri oku­ya­bi­lir. So­nuç­ta her oku­yu­cu ne­yi arı­yor­sa onu bu­la­cak­tır. Çün­kü ger­çek­lik var olan de­ğil al­gı­la­dı­ğı­mız­dır.

Bu­gün bir­çok dep­re­mi, yan­gı­nı ve top­lum­sal de­ği­şi­mi aşa­rak dim­dik ayak­ta du­ran Sü­ley­ma­ni­ye Kül­li­ye­si; 453 yıl­lık ya­şıy­la sü­rek­li­li­ği ve ku­rum­sal­laş­ma­yı an­la­tan, İs­tan­bul’un te­pe­sin­de bir ulu çı­nar­dır.

Sü­ley­ma­ni­ye, sa­de­ce mi­ma­ri ve sa­nat­sal açı­dan öne çı­kan bir eser de­ğil­dir. Bir şe­hir­ci­lik, kül­tür ve yö­ne­tim mo­de­li­dir. Hep­si­nin üze­rin­de bir dün­ya ta­sav­vu­ru, bir me­de­ni­yet ge­ni­dir.

Bu gen, bün­ye­sin­de güç­lü bir kül­tür in­şa et­me­nin, ku­rum­sal­laş­ma­nın ve yö­ne­tim psi­ko­lo­ji­si­nin şif­re­le­ri­ni ta­şı­mak­ta­dır. Bu eser bu şif­re­le­ri ana­liz et­mek id­di­asıy­la or­ta­ya ko­nul­muş­tur. Ay­nı za­man­da ala­nın­da ilk ve ön­cü ol­ma ni­te­li­ği­ni de ta­şı­mak­ta­dır. Bir il­ki oluş­tur­ma­nın, ön­cü ol­ma­nın ver­di­ği so­rum­lu­luk ve se­vin­ci his­se­der­ken, ese­re iliş­kin ya­pı­cı eleş­ti­ri­le­rin ye­ni ça­lış­ma­la­rın mo­ti­vas­yo­nu ola­ca­ğı­nı da ifa­de et­mek is­te­rim.

Bu ese­rin oluş­tur­mak is­te­di­ği zi­hin­sel far­kın­da­lı­ğın özü, Ahi Şey­hi Ede­ba­li’nin Os­man Ga­zi’ye ak­tar­dı­ğı söz­ler­de ifa­de­si­ni bu­lur:

“Geç­mi­şi­ni iyi bil ki, ge­le­ce­ğe sağ­lam ba­sa­sın. Ne­re­den gel­di­ği­ni unut­ma ki, ne­re­ye gi­de­ce­ği­ni unut­ma­ya­sın.”

Yap­mak is­te­di­ği­miz sos­yal ve kül­tü­rel kat­kı­yı ise Tu­ran Of­la­zoğ­lu’nun söz­le­riy­le özet­le­ye­bi­li­riz:

“Dü­nü, bu­gü­nün di­na­mi­ği ha­li­ne ge­tir­mek ge­re­kir.”